Szkoła czytania

Kamilek czyta Ewie bajkę. Ma taki dzień, że jego fantazja wariuje, i czyta sobie, co mu ślina na jęzk przyniesie. Ewa bajkę zna na pamięć, wie, że tatuś ściemnia, i zła mówi do Kamilka:

 - ładnie mi czytaj tatusiu bajkę, a nie tak nieelegancko.

Gwiazor w przedszkolu

      Dzieci w przedszkolu odwiedził GWIAZDOR. Każde dziecko otrzymało prezent, siedziało gwiazdorkowi na kolanach, poniżej pamiątkowe zdjęcia z tej uroczystości. Ewa nie lubi siadać na kolanach obcym panom, stąd ta nieszczęśliwa mina.

Odbierałam Ewę z przedszkola, pytam jej się po drodze:

-Ewcia, jak wyglądał ten gwiazdorek, co był dzisiaj u was w przedszkolu?

- No tak samo jak mikołaj, mamusiu.

Czy ktoś ma jeszcze jakieś pytania odnośnie gwiazdorka?

Okulary

Rozmawiałam z Ewą o dzieciach, które noszą okularki.
Spytałam, czy w przedszkolu też jest jakieś dziecko, które nosi okulary.
Ewa odpowiada:
-Tak mamusiu. Pani Magda.  
(pani Magda to  Ewusi wychowawczyni).

Siostrzane przekomarzania

      Od jakiegoś czasu moje dzieci kłócą się ze sobą. Dzisiaj rano również wymieniali uwagi, niektóre połączone nawet z rękoczynami.  Maciek zaczął bardzo głośno protestować i od niej uciekać, na co Ewcia mu odpowiedziała:

- nie martw się Maciusiu, dzisiaj cie nie skrzywdzę :P :P :P :P

Tatuś w oczach swojej córki :P

Robię Ewie kitkę. Włosy ma cieniutkie, bardzo długo nie rosły i była prawie łysa. Gdzieś od roku są takie, że taką tyci tyci kiteczkę mogę jej zrobić. No więc dziś czeszemy się w kitkę i mówię do niej, że już ma takie długie włoski, a kiedyś to była taka prawie łysa.

A Ewa na to:

- taka jak nasz Maciek, nie? I jak nasz tatuś, prawda?

Kamilku, pozdrawiam Cię serdecznie :) :) :) :)

  

Sprzątanie

     Na naszym dywanie w salonie regularnie leżą kredki. Całe dziesiątki kredek. Ropzsypuje je i Ewa, i Maciek. Z reguły zbiera je Ewa, a jakże. Odpowiednią argumentacją motywuje ją do tego Kamilek. Dziś zaczęłam zbierać je ja. Ewa patrzy przerażona i mówi:

- mamusiu, ale nie wyrzucisz mi tych kredek?

- no nie, a czemu?

- bo tatuś zawsze chce mi je spalić jak mi się nie chce ich sprzątać.

Magiczne słowo

      Dziesiejszy poranek. Jak zawsze, użeram się z Ewą, aby była uprzejma i podeszła do mnie, żeby się ubrać. Wołam, wołam, i wołam, i nic. W końcu mówię do niej : Ewuś, PROSZĘ,  chodź się ubrać i jedziemy do przedszkola. A co na to Ewusia:

- No dobra, jak prosisz to idę.

Karta do drzwi

      Szykując się do pracy, zabrałam ze sobą Kamilową kartę przejściówkę do pracowych drzwi. Wracam z pracy, i na dzień dobry dostaję od mojego dziecka ochrzan:

-Mama, zabrałaś tacie kartę, i on nie mógł wejść do roboty.

Mój słodziak

        Spacerujemy z Ewusią po naszej ulicy, mijamy ciocię Donię (siostrę Kamilka), wracającą z pracy.

Ewcia mówi:

- o, ciocia Donia jedzie. A ja jestem jej bąbelek.

(bo ciocia na nią woła "mój bąbelek").

Pierwsze dni w przedszkolu

      Ewunia ma nową koleżankę w przedszkolu. Koleżanka ma na imię Anita. Pytam się mojej córki, jaka jest ta jej koleżanka Anita. W odpowiedzi usłyszałam:

 - Anita ma różową bluzkę.

Nie miałam już więcej pytań.

     Jedziemy z Kamilkiem na nasze pierwsze w życiu zebranie rodziców. Ewa była niegrzeczna, więc Kamilek mówi jej, że jedziemy pani Magdze opowiedzieć, że Ewa jest niegrzeczna i nie slucha rodziców. Na to moje czujne dziecko zaoponowało:

- Tatusiu, ale ja przecież tylko mamy nie słucham.

Jedno z moich ulubionych

      Było to jakoś wiosną, kiedy Ewa uczyła się cyferek i znała tylko ósemkę (8). Na każde pytanie, "ile" odpowiadała zawsze "osiem", nie mając specjalnie pojęcia, ile to jest.

     Kamilek wracał z pracy z koleżanką, która mieszka niedaleko nas, po drodze zbierając Ewę od opiekunki. Pytam się później Ewuni (już z podstępem), ile pań tatuś woził dzisiaj w samochodziku. Odpowiedź oczywiście brzmi "osiem" :).

                 

Pieczarki

      Prosiłam Kamilka, żeby umył pieczarki do obiadu. Ubiegła go Ewunia. Umyła pieczarki sama. W łazience, w umywalce, mydełkiem truskawkowym.....

Obżarstwo

              W gościnie u cioci Doni Ewa wciągnęła dwa talerze zupy. Przy rozbieraniu do kąpieli zauważyliśmy, że Ewa ma wielki brzuszek. A że była pora na kolację, dziecko moje sobie wymyśliło, że:

- jak wypiję to kakao, to jeszcze bardziej wielki brzuszek będę miała.

Tragedia narodowa

         Podczas naszych wakacji któregoś ranka Ewa obudziła się z płaczem. Po krótkim śledztwie udało nam się ustalić, co trapi Ewę. Okazuje się, że płacz spowodowały włoski, które jej wyrosły na nogach.....Co to  był za ryk......

Na zdjęciu - podczas podróży kolejką wakacyjną na linii Mikoszewo - Stegna.

       

Jadąc do babci Uli i dziadka Jarka

       Dojechaliśmy do Szczecina. Mówimy do Ewci, że już jesteśmy w Szczecinie. Dostaliśmy niestety prztyczka w nos, gdyż Ewa kategorycznie oświadczyła, że nie jesteśmy w Szczecinie, tylko w samochodzie. I gadaj tu z taką...

      I drugie, równie miłe. Rozmawiam z mamą, mama przesłała Ewuni całuski przez telefon. Powtarzam jej więc, że babcia Ula przesłała Ci całuska.

Ewa na to: a czemu?

    

Proces myślowy

       Od jakiegoś czasu Maciuś nie jest karmiony piersią, a łyżeczką. Dziś przy jego śniadaniu Ewa mnie pyta:

- Maciuś wypił ci całe mleczko z piersi i dlatego już nic nie masz, tak?

Pierwsza bajka produkcji Ewy

Uwaga będzie szybkie.


Mama Dorotka i małpka wyszły na dwór ale deszcz padał.

To już koniec :P

                                  

Ja w oczach mojego dziecka

   Któregoś ranka zapomniałam Ewie przygotować kakao na śniadanie. Kiedy się o nie upomniała, powiedziałam przepraszam, jestem gapa i zapomniałam. Ewusia na to:

 - Mamo, ale ty zawsze jesteś gapek.

Czy to już pyskowanie?

       Ewa lubi udawać osobę niesłyszącą i czasem kilka razy dopytuje nas "co", "co", "co". Kilka razy powtórzymy naszą wypowiedź, w końcu, za piątym czy dziesiątym razem na jej "co" odpowiadamy WIADRO.

Zdarzyło się, że Ewa nam coś opowiadała, Kamilek nie dosłyszał i pyta : "co".

Ewunia uprzejmie odpowiedziała : WIADRO.

Żadne z nas nie wiedziało, co jej na to odpowiedzieć.

Pieczątki

         Ewunia bawiła się pieczątka, taką malutką. W ramach zabawy wypieczętowała Kamilkowi caluśkie ramię pomarańczowymi znaczkami. Pytam się jej, co ona tacie zrobiła. Ewunia na to: NAPISKI.

Piękne są te napiski, może za kilka kąpieli uda się je calkiem zmyć :).

Ale się odgryzła ;D

Ewa leży na kanapie. Obok chce usiąść Kamil, mówi do niej:
- posuń się, bo nie mam gdzie usiąść
- a ja nie mam gdzie leżeć.

W końcu zmieścili się jednak oboje :) (mój mąż i nasza córka, od dzisiaj już trzylatka)

Cwaniura

Pora kąpieli. Mówię do Ewy (tak, żeby uslyszał jej tatuś ;P)
 - Ewa, idź szykuj sobie kąpiel
 - nie mogę, bo jestem za malutka.

Zasłyszane

Ewa ćwiczy kręcenie na brzuszku hula-hopem. Ćwiczy, ćwiczy, i na razie chyba nic z tego nie będzie, bo mówi;
- nie idzie, do cholery.
(przypominam, że za chwilę skończy 3 latka).

i drugie:

Spał Maciek, Ewa bardzo hałasowała, więc któryś raz z rzędu poprosilam, aby była cichutko, bo obudzi się braciszek. Na to moje starsze dziecko:
- ty mnie lepiej nie wkurzaj.

Moje ego trochę urosło

Czas kąpieli. Bardzo nie chciało mi się kąpać Ewy (brak sił fizycznych), poprosiłam o to Kamilka. No więc Kamilek idzie kąpać Ewę, a ta w ryk, że to mamusia ma ją wykąpać. Pytam, dlaczego nie może być tatuś, a Ewa na to:
- bo ty jesteś najlepsza.

Urosłam, bardzo bardzo, bo Ewunia to córunia tatunia, która swojej mamy generalnie nie zauważa :).

Poniżej foto - nasz mały żulek, nie miała siły nawet iść do swojego łóżeczka:
  

                       

Samodowartościowanie

Ewa nie spała w ciągu dnia. Kiedy pod wieczór była już wyjątkowo marudna, powiedziałam, że nie lubię, jak tak mi mruczy. Leżąc już później w łóżeczku i zasypiając, Ewa mówi:
- mruczę czy nie mruczę, i tak jestem kochana.

Płonę...(ze wstydu)

Zbliżają się chrzciny Maćka. Pojechałam z Ewą do księdza, aby załatwiać formalności. Czekamy sobie pod biurem parafialnym, mija nas proboszcz i mówi, że on wyjeżdża, ale przyjmie nas wikary. OK. Ewa się pyta:
- czy on też będzie miał to czarne coś?

Po chwili oczekiwania przyszedł wikary. Ewa pyta, całkiem głośno, wszyscy inni czekający to również słyszą:
- mamo, to on?

Siedzimy już w biurze, przy biurku z księdzem. Ksiądz do osób szczupłych już dawno się nie zalicza, Ewa zupełnie swobodnie mówi do mnie:
- mamo, on jest GRUBY.

Opowiadamy w domu dziadkowi, co Ewunia powiedziała księdzu. Kamilek ją pyta, jak bardzo gruby był ksiądz. Nie umiała tego określić, więc Kamil podpowiada
- taki gruby jak tatuś?
- nie, taki gruby jak dziadziuś.

Dzień szkodnika

Wiadomo...jak dziecko jest cicho, to dobrze to nie wróży. Myśmy z Kamilem bardziej cieszyli się z chwili ciszy w domu, niż przewidywali, że Ewa broi.
Szkody są następujące:
 - cały pojemniczek z patyczkami do uszu stał w wodzie (każdy patyczek mokrusieńki),
 - Ewa "budowała" - swoim malutkim dziecięcym młoteczkiem wytłukła sobie dziurki w ścianie, a jak...tak gdzieś z pół metra kwadratowego dziury na dziurze.....Kamilek mówi, że spoko, zagipsuje się.
 - Kamilka maszynka do golenia znaleziona została w częściach. Nie mamy pojęcia, jak udało jej się do niej dostać (na co dzień leży przecież na wysokiej półce, pod którą nie idzie podtstawić stołka),  i w jaki sposób ją rozebrała...

Ale nic to. Dzień był piękny, więc poszliśmy na dwór, brojenie zakończone.

W temacie beletrystyki

Polecam mężowi książkę, którą właśnie skończyłam czytać, mówiąc
 - przeczytaj koniecznie, jest świetna, ja te 500 stron pożarłam w dwa dni.
Na to Ewa Wszystkoszłysząca:
 - tatusiu, dlaczego mama zjadła książkę?

Po co kobiety się malują

Jakoś w okolicy lutego, przed wyjazdem do szpitala na szczepienie, malowałam się. Moje dziecko powiedziało:
 - mamusio, malujesz się? dla kogo?
 -yyyy........(jaka byłaby tu właściwa dla trzylatka odpowiedź?)

I świeżynka:
też się maluję, za chwilę jedziemy na zakupy.
Ewa:
- malujesz się, żebyś pojechała do sklepu i ludzie zobaczyli, że masz pomalowane oczka?

(a tu? jaka jest dobra odpowiedź?)

Upsss

Ewa skacze sobie po materacu, i tak ni z gruszki, ni z pietruszki, mówi do mnie:
-jak ty mamuś krzyczysz, to mnie głowa boli.

Dodam, że wcale nie krzyczalam, tak sobie to wymyśliła i już.

Dwie zęby

Czytam Ewuni przed snem bajkę. Bajka opowiada o kreciku, który sadził sobie truskawki. Do krecika przypełza gąsiennica. Ewa, dokładnie obejrzwaszy załączony do tekstu obrazek, zdiagnozowała:
 - ta gąsiennica ma dwie zęby, jak nasz Maciek.

Trochę toalety

Przyszedł do nas dziadek. Ewunia kulturalnie się z nim przywitała, uściskała, i bezceremonialnie stwierdziła:
 - dziadku, musisz sobie kupić piankę i ogolić się.
(Dziadek biedny oczywiście spąsowiał  :) 

Kiepskie plony

Posiałyśmy sobie rzeżuchę. Powiedziałam Ewie, że postawimy doniczkę na oknie i będziemy sobie patrzeć, jak rzeżucha rośnie. No więc doniczka stoi na parapecie, Ewa patrzy i patrzy, i mówi rozczarowana:
- mamusio, ale ta rzeżucha wcale nie rośnie.